رشته کوه کلاه قاضی عامل جذب بسیاری از گروههای کوهنوردی و طبیعت گردان می باشد. ذخایر فسیلی عامل حضور بسیاری از دانشجویان، استادان و محققین در منطقه است. گونه های گیاهی و جانوری موجود از جاذبه های گردشگری این منطقه می باشد.
دشت مهیار با اراضی وسیع و مستعدی که دارا میباشد، یک قطب کشاورزی در استان اصفهان محسوب میشود. عمده محصولات زراعی دشت مهیار عبارت از غلات، یونجه، آفتابگردان، ارزن و ذرت علوفهای بوده و احداث باغات انار نیز در آن رو به گسترش است.
جدول سطح زیر کشت محصولات زراعی و باغی دشت مهیار در سال 94
ردیف |
نام محصول |
سطح زیر کشت (هکتار) |
1 |
گندم |
1200 |
2 |
جو |
2500 |
3 |
ذرت |
1200 |
4 |
آفتابگردان |
10 |
5 |
طالبی و گرمک |
450 |
6 |
پیاز |
50 |
7 |
کلزا |
24 |
8 |
یونجه |
600 |
9 |
چغندرقند |
8 |
10 |
ارزن |
300 |
11 |
انار |
870 |
12 |
انگور |
70 |
13 |
پسته |
50 |
15 |
زیتون |
6 |
16 |
گلخانه |
5 |
17 |
منداب |
350 |
وضعیت شوری خاک در اراضی دشت مهیار
حدود 55% اراضی منطقه دارای شوری خاک کمتر از چهار ds/m
5/13% از اراضی دارای شوری بین 8 تا 4 ds/m
5/28% دارای شوری بیش از ds/m 8
فقط 3% از اراضی دارای شوری بیش از ds/m 16 بوده است.
بنابراین بیشتر مساحت اراضی منطقه (بیش از 8/46%)، مشکل جدی در زمینه شوری ندارند و یا محدودیت شوری، جزئی میباشد .
وضعیت قلیائیت خاک در اراضی دشت مهیار
حدود 58% اراضی منطقه دارای قلیائیت خاک کمتر از 8% (بدون محدودیت)
27% از اراضی دارای محدودیت خفیف (13-8%)
فقط 15% از اراضی به میزان متوسط مشکل قلیائیت دارند.
بنابراین قلیائیت خاک در دشت مهیار گسترش کمتری دارد و در محدودیت ملایمتری میباشد. لذا مدیریت و کنترل آن نیز با برخی تمهیدات مدیریتی و بهسازی اراضی میسر است .
وضعیت کلاس بافت خاک سطحی در واحدهای نقشه خاک
حدود 19% از مساحت اراضی دشت دارای بافت سطحی سبک میباشند
بیش از 39% از پهنه ها دارای بافت خاک سطحی متوسط که مطلوبترین بافت برای فعالیت کشاورزی هست، میباشد. همچنین 35% از اراضی نیز دارای بافت خاک سطحی سنگین میباشد.
حدود 7% از اراضی نیز دارای بافت خیلی سنگین میباشد که شرایط نامطلوبی برای نفوذپذیری و عملیات کشاورزی میباشد. محدودیت بافت سطحی خاک ، اعم از اینکه بافت خیلی سبک و یا خیلی سنگین باشد، جزو محدودیتهای قابل اصلاح و تعدیل میباشد.
طبقه بندي اقلیمی
بر طبق نقشه بیوکلیماتیک ایران که به دو روش آمبرژه و گوسن تهیه شده و از کتاب اقالیم حیاتی ایران اخذ شده است، این منطقه بر طبق روش گوسن جز مناطق نیمه بیابانی خفیف و برطبق روش آمبرژه جزءمناطق خشک سرد محسوب شده است. در طبقه بندي دومارتن محدود مطالعاتی جزء اقلیم هاي فرا خشک سرد طبقه بندي شده و در روش پیشنهادي کریمی (دانشگاه صنعتی، 1366 ) این محدوده جزء مناطق خشک گرم و نیمه سرد محسوب می شود .
منابع آب
چاه عميق 230 حلقه
قنات 1 رشته
كانال انتقال آب زاينده رود 1 رشته |